Boyukmillet.com Biz yanmasaq vətən yanar
Uzun illərdi ki, jurnalistika ilə paralel olaraq, həm də “Feysbuk”da ciddi fəallığım olub. Bunun nəticəsidir ki, özümə burdan çoxlu dostlar, hətta az da olsa “düşmənlər” də qazanmışam. Düşmənçiliyə meyilli insan olmadığım üçün, ümid edirəm ki, mal-mülk üstündə deyil: söz, fikir üstündə kimlərləsə yaranan fikir ayrılığımızdan yaranmış qovğaların sonu da dostluğa cevriləcək.
Mən kinli adam deyiləm, aramda mübahisə, fikir ayrılığı olan istənilən adama əl uzatmağa hazıram. Amma bilməliyik ki, bizim əsl düşmənlərimiz var, səfərbər olub onlarla ciddi mübarizə aparmalıyıq. Əslində, bu mövzuya xeyli müddət əvvəl toxunmaq istəyirdim. Sadəcə, səhətimdə olan yüngül problemlə bağlı, burdakı fəaliyyətimi bir qədər azaltmışam, ona görə mövqeyim gecikmiş oldu.
Dediyim düşmən bizimlə yalnız səngərdə deyil, bütün platformalarda, hətta faişələri səviyyəsində mübarizə aparır. Bu günlərdə tanınmış turizm şirkətlərindən birinin rəhbəri ilə olan söhbətdən sonra, xeyli düşündüm. Bu qənaətə gəldim ki, bizim üz-üzə gəldiyimiz düşmən sıradan deyil, taleyimizə çox həyasız bir millətlə mübarizə aparmaq nəsib olub. Həmin adam deyir ki, erməni faişələri xaricdə kimin altına yıxılıb pul qazanılrlarsa, onlara yalandan azərbaycanlı olduqlarını deyillər.
Ola bilsin ki, bizə xırda məsələ kimi görünə bilər, amma ciddi anti-təbliğat ruporu kimi əleyimizə işləyən, bizi hörmətdən salan bir fəaliyyətdi. Çox təəssüf edirəm ki, bəzən bizim soydaşlarımızın çoxu Azərbaycandan çıxan kimi erməni ilə düşmənçiliklərini unudurlar. Hətta əksəriyyəti həmin millətin nümayəndələri ilə xarici ölkədə dostluq, bəzən şərik biznes qurmaları iləbağlı hadisəni böyük fəxarətlə danışırlar. Ancaq ermənilər elə deyil. Hətta Ermənistanı görməyən istənilən bir erməni bacardığı üsülla bizə zərbə vurmağa hazır olduğunu əməli ilə sübut edir.
Özümün bu yaxınlarda xarici ölkələrdən birində rastlaşdığım hadisəni sizə danışım. Deməli, ötən ay, məzuniyyətimi Türkiyədə keçirmək qərarına gəldim. Qərar aldım ki, istiraət edə-edə, öz maşınımla Trabzona yollanım. Yorğunluq olmasın deyə, gömrüyü keçən kimi bir gün Tiflisdə qalmağı planlaşdırdıq. Turizm xidməti göstərən “bookinq.com” saytından Tiflisin mərkəzi hissəsi sayılan “Ablabar” metrosu ətrafında qalmağa bir yer sifariş etdim.
Gedib normal şəkildə qaldıq, səhər Batumiyə yola düşdük. Yenə aşırı yorğunluq olmasın deyə, qayıdanda da həmin yerdə bir gün gecələmək qərarına gəldik. Səhər həmin metronun ətrafında olan dayanacaqda maşını saxlayıb, Tiflisin mərkəzində bir qədər gəzişib, alış-veriş etdik. Maşının yanına qayıdanda “parkovşik” mənə yaxınlaşdı və başladı şirin-şirin söhbət etməyə. Mənim azərbaycanlı olub-olmamğımla maraqlandı.
Erməni olduğunu dedi. Bildirdi ki, “Ablabar”ın ətrafında yaşayanların hamısı ermənilərdi. Özünün Gürcüstanda doğulan erməni olduğunu bildirdi. Sonra bir az siyasəti söydü ki, xalqlarımızı düşmən edib. Bir az sonra mənə gileyləndi və dedi ki, bura gələnlərin əhfalından ermənilər azərbaycanlılardan pis vəziyyətdə yaşadığı qənaətinə gəlir. Bizim pulumuzun kursu ilə maraqlandı. Sonra xahiş etdi ki, ona manat göstərim. Düzü onun səmimiyyətinə qəti inanmadım, ancaq fikirləşdim ki, mənə nə edə bilər ki?
Manatı ona göstərəndən sonra, “parkovka”nın pulunu verib, ordan aralandım. Birbaşa “Qırmızı Körpü”yə yollandım. Gömrükdə növbə olduğu üçün, arabir maşından düşməli olurduq. Məndən öndə duran maşının sürücüsü birdən soruşdu ki, avtomobilin qapısını harda belə cızmışam? Baxdım və təəccübləndim. Cünki sağ gedib, salamat gəlmişdim. Avtomobili heç yerə toxundurmamışdım.
O dəqiqə barmağımı dişlədim ki, əclaf erməni “parkovşikin” işidi. Onlar azərbaycan nömrələrini əzbər tanbıyırlar. Məni söhbətə tutmaqla, başımı qatıb, fikirimi yayındırmış olub. Öz çirkin əməli ilə azğın millətinə zərrə qədər də olsa fayda verdiyini düşünüb. Artıq bizim daha da ayıq və mehriban olmaqdan başqa çarəmiz qalmayıb. Hər faişəliyə, əclaflığa qadir olan millətlə üz-üzəyik…
Yazı jurnalist Məhəmmədəli Qəriblinin “Feysbuk” səhifəsindən götürülüb
